مهدیه آمل

بسم الله الرحمن الرحیم عید کمال دین ، سالروز اتمام نعمت و هنگامه اعلان وصایت و ولایت امیر المومنین علیه السلام بر شیعیان و پیروان ولایت خجسته باد.    کلیدی ترین پیام غدیر در سبک زندگی اسلامیبرخی بر این باور بودند و گفتند که بعد از پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله، کتاب خدا ما را بس است:«حسبنا کتاب الله». و این یعنی تمسک به یک متن ساکت، بی ‌آنکه به سخنگو و مفسر واقعی آنرجوع شود و نیز به کار بستن قانون اساسی در جامعه بی آنکه فردی آگاه ،متولی اجرای آن باشد.  دو کارکرد مهم اجتماعی پیامبر خاتماین اعتقاد، در عمل، سبب تعطیلی دو کارکرد مهم پیامبر صلی الله علیه و آله در جامعه شد. یکی اینکه او به حکم الهی مبیّن و مفسر آیات قرآن بود تا مردم این قانون اساسی را از او فراگیرند: «وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ»؛ و قرآن را [هم‏] به سوى تو نازل کردیم به خاطر اینکه براى مردم آنچه را که براى [هدایتشان‏] به سویشان نازل شده بیان کنى.و دیگر اینکه او متولی اجرای احکام دین، و قوانین قرآن کریم در جامعه بود. آیات ولایت پیامبر صلی الله علیه و آله بر مردم و الزام مردم به پیروی از دستورات آن حضرت همه بر این اساس استوار است.این خود نشان می ‌دهد قرآن کریم، بی معلم، رسالت هدایت، و بی ‌متولی، وظیفه ‌ی زدودن اختلاف از جامعه  را هرگز آنگونه که باید ادا نخواهد کرد.کلیدی ترین اثر غدیر در سبک زندگی اسلامی، سامان بخشیدن علمی و عملی به جامعه اسلامی بر اساس آموزه های وحیانی و دور داشتن نظام اسلامی از گرایشهای نفسانی است.برای همین لازم بود آن دو شأن رسول خدا صلی الله علیه و آله ؛ پس از ایشان همچنان در امت اسلامی تداوم داشته باشد. برای همین، عقل حکم می ‌کند پس از او کسی در مسند جانشینی او قرارگیرد که شبیه ‌ترین افراد به آن حضرت باشد، به ویژه در اجرای این دو رسالت؛ هم تبیین کننده ‌ی وحی الهی باشد (قرآن و معارف الهی)، و هم بتواند جامعه اسلامی را به مانند رسول خدا صلی الله علیه و آله بر اساس آموزه ‌های وحیانی و نه نفسانی اداره کند. صحیح ترین پاسخ به اساسی ترین نیاز«غدیر» پاسخ به این نیاز اساسی و جدی جامعه ‌ی بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله تا قیامت بود. در آن روز کسی از جانب خدا - و نه مردم و نه حتی رسول خدا صلی الله علیه و آله - برگزیده و به مردم معرفی شد که شبیه ترین به رسول خدا صلی الله علیه و آله و به منزله ‌ی خود حضرت بود.بی ‌تردید اگر کسی در امت اسلامی یافت می ‌شد که در این ویژگی ‌ها برتر از آن حضرت بود؛ دست او در دستان پیغمبر صلی الله علیه و آله قرار می ‌گرفت و به مردم معرفی می ‌شد؛ اما شایسته ‌تر از امام علی علیه السلام وجود نداشت. این را هم شیعه نوشته است هم سنی.بنابراین غدیر یعنی تداوم راه پیغمبر صلی الله علیه و آله و بهره ‌مندی جامعه از برکات علمی و اجرایی وحیانی، و بی ‌اعتنایی به آن (آنگونه که در سقیفه رخ داد) یعنی محروم کردن امت اسلامی از این برکات حیاتی. قرآنِ نوشته بر پوست در کنار مرجعیت علمی و عملیامت اسلامی نیازمند به غدیر است و باید دل و جان ببندد به «حدیث ثقلین» که قرآن و اهل بیت وحی علیهم السلام را به هم پیوند زده است. با غدیر است که کشتی دین، ناخدایی شایسته می ‌یابد که می ‌تواند کشتی نشستگان را سلامت به ساحل نجات برساند.غدیر به ما می ‌آموزد که دین باید متولی ‌ایی داشته باشد دانشمند، که توان پاسخگویی به هر نوع سوالی را داشته باشد و سوالی را بی ‌جواب نگذارد، و هم مدیر که قدرت سامان بخشیدن به نظام سیاسی اجتماعی جامعه در او باشد.بی توجهی به غدیر هم سبب رواج بافته ‌های ذهنی در حوزه ‌ی دین و مدیریت جامعه بر اساس گرایشهای نفسانی است. همان که سبب اختلاف و آتش افروزی در میان مسلمانان می ‌شود و مهمترین عامل عقب ماندگی آنها در طول تاریخ است.چون درِ خانه ‌ی اهل بیت علیهم السلام را بر روی عموم مسلمانان بستند و امت اسلامی را از مرجعیت علمی و مدیریت عملی آنها محروم ساختند؛ قرآنِ نوشته بر پوست و کاغذ هم نتوانست رسالت خود را ادا کند و شد همان که امروز در جهان اسلام می ‌بینیم.اما اگر به مانند آن گروه اندک (شیعیان) عمل می ‌کردند که دست از خانه ‌ی وحی بر نداشتند و با تمام تلخی ‌ها که در کامشان کردند اصرار بر پیروی از قرآن و اهل بیت علیهم السلام ورزیدند، اوضاع بسیار بهتر از امروز می ‌شد.نمونه ‌ی کوچک آن، آتشی است که در سال 1388 در این کشور به پا شد. با اینکه قانون مکتوب وجود داشت؛ اما به اعتراف دوست و دشمن اگر نبود ولایت فقیه که ادامه راه غدیر است فاجعه ‌ای رخ می ‌داد که صد رحمت به عراق و شام.کلیدی ترین اثر غدیرکلیدی ترین اثر غدیر در سبک زندگی اسلامی، سامان بخشیدن علمی و عملی به جامعه اسلامی بر اساس آموزه های وحیانی و دور داشتن نظام اسلامی از گرایشهای نفسانی است. بی توجهی به غدیر هم سبب رواج بافته ‌های ذهنی در حوزه ‌ی دین و مدیریت جامعه بر اساس گرایشهای نفسانی است. همان که سبب اختلاف و آتش افروزی در میان مسلمانان می ‌شود و مهمترین عامل عقب ماندگی آنها در طول تاریخ است. پی نوشت:1)  این سخنی است که اولین بار، خلیفه دوم بر زبان راند. ر.ک به صحیح بخاری ح 3052، 3168، 4431 و صحیح مسلم، ح20، 1637.2)  در دو روایت که اهل سنت نقل کردهآ‌اند ابوبکر (اولین کسی که بر مسند خلافت رسول خدا (ص) تکیه زد) و نیز عمر(خلیفهآ‌ی بعد از او)، معنای واژه ی قرآنی «أبّا» را نمیآ‌دانستند (الدر المنثور فی تفسیر المأثور 6/317) تا چه رسد به احاطه علمی به معارف گسترده و عمیق قرآن کریم.درست است که بسیارى از دانشمندان اهل سنت از این دو حدیث نتیجه گرفته‏اند که هیچکس نباید در مورد مسائلى که آگاه نیست، مخصوصا در کتاب اللَّه، سخنى بگوید، ولى بالآخره جاى این سوال باقى است که چگونه کسى که به عنوان پیشوا و خلیفه مسلمین مى‏خواهد حکومت کند از مفهوم لغتى که در متن قرآن مجید آمده و چندان پیچیدگى ندارد آگاه نباشد؟ اینها همه دلیل بر این است که باید در هر عصر و زمان رهبرى الهى در میان مردم بوده باشد که از تمام مسائل شرع آگاه و از هر اشتباه و خطایى مصون و معصوم باشد. تفسیر نمونه، 26/1523)  نحل/444)  نساء/595)  «الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ» بقره/1856)  «مَا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ إِلَّا لِتُبَین لهمُ الَّذِى اخْتَلَفُواْ فِیهِ» نحل/647)  با استناد به آیه ‌ی مباهله (آل عمران/61) ثابت می ‌شود امیرمومنان علیه السلام به منزله ‌ی جان پیغمبر صلی الله علیه و آله است.8)  ر.ک به کتاب «افضلیة الامام علی علیه السلام علی الصحابة»، انتشارات مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام.  بر گرفته از سایت تبیان