همرمان با عید بزرگ غدیر خم مراسم هفتگی دعای ندبه صبح جمعه 96.06.17 در فاطمیه و مهدیه آمل برگزار شد

 

همرمان با عید بزرگ غدیر خم مراسم هفتگی دعای ندبه

 

صبح جمعه 96.06.17 در فاطمیه و مهدیه آمل برگزار شد

 

 

 

 

 

 

 

روابط عمومی و ستاد دعای ندبه مهدیه آمل

 

تبریک و پیامک سالروز عید بزرگ ولایتعهدی حضرت علی(ع) در غدیر خم 1396

 

 

تبریک و پیامک سالروز عید بزرگ ولایتعهدی حضرت علی(ع) در غدیر خم 1396

 

 

 

 

نور عالم از ولی داریم ما

اول و آخر علی(ع) داریم ما

 

از جام و سبو گذشت کارم

وقت خُم و نوبت غدیر است

 

امروز به امر حضرت حق

بر خلق جهان علی(ع) امیر است

 

 

نازد به خودش خدا که حیدر دارد
 دریای فضائلی مطهر دارد

 همتای علی نخواهد آمد والله
 صد بار اگر کعبه ترک بردارد
 عید غدیر خم مبارک

 

حقا که غدیر بهر ما نوروز است
میزان عدالت است و ظالم سوز است

جمهوری اسلامی ما با صلوات
از یمن ولایت علی پیروز است

 

غدیر ، تجلی خواست خالق ، روح آفرینش ، برانگیزاننده ستایش


 و دست های بلندی است که انسان خاکی را به افلاک می‏ کشاند.

 

روابط عمومی و ستاد دعای ندبه مهدیه آمل

 

عید بزرگ ولایت غدیرخم تبریک باد - مهدیه آمل1395

غدیر یعنی کسانی که عقب مانده اند برسند

و کسانی که جلو رفته اند برگردند، تا با ولایت حرکت کنند.

عید غدیر خم مبارک باد.

عمری است که دم به دم علی می گویم

در حال نشاط و غم، علی می گویم

یک عمر علی گفتم و ان شاالله

تا آخر عمر هم، علی می گویم

عید غدیر خم بر شما مبارک

 

 

روابط عمومی و ستاد برگزاری دعای ندبه مهدیه آمل

 

کلیدی ترین پیام غدیر در سبک زندگی اسلامی

بسم الله الرحمن الرحیم عید کمال دین ، سالروز اتمام نعمت و هنگامه اعلان وصایت و ولایت امیر المومنین علیه السلام بر شیعیان و پیروان ولایت خجسته باد.    کلیدی ترین پیام غدیر در سبک زندگی اسلامیبرخی بر این باور بودند و گفتند که بعد از پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله، کتاب خدا ما را بس است:«حسبنا کتاب الله». و این یعنی تمسک به یک متن ساکت، بی ‌آنکه به سخنگو و مفسر واقعی آنرجوع شود و نیز به کار بستن قانون اساسی در جامعه بی آنکه فردی آگاه ،متولی اجرای آن باشد.  دو کارکرد مهم اجتماعی پیامبر خاتماین اعتقاد، در عمل، سبب تعطیلی دو کارکرد مهم پیامبر صلی الله علیه و آله در جامعه شد. یکی اینکه او به حکم الهی مبیّن و مفسر آیات قرآن بود تا مردم این قانون اساسی را از او فراگیرند: «وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ»؛ و قرآن را [هم‏] به سوى تو نازل کردیم به خاطر اینکه براى مردم آنچه را که براى [هدایتشان‏] به سویشان نازل شده بیان کنى.و دیگر اینکه او متولی اجرای احکام دین، و قوانین قرآن کریم در جامعه بود. آیات ولایت پیامبر صلی الله علیه و آله بر مردم و الزام مردم به پیروی از دستورات آن حضرت همه بر این اساس استوار است.این خود نشان می ‌دهد قرآن کریم، بی معلم، رسالت هدایت، و بی ‌متولی، وظیفه ‌ی زدودن اختلاف از جامعه  را هرگز آنگونه که باید ادا نخواهد کرد.کلیدی ترین اثر غدیر در سبک زندگی اسلامی، سامان بخشیدن علمی و عملی به جامعه اسلامی بر اساس آموزه های وحیانی و دور داشتن نظام اسلامی از گرایشهای نفسانی است.برای همین لازم بود آن دو شأن رسول خدا صلی الله علیه و آله ؛ پس از ایشان همچنان در امت اسلامی تداوم داشته باشد. برای همین، عقل حکم می ‌کند پس از او کسی در مسند جانشینی او قرارگیرد که شبیه ‌ترین افراد به آن حضرت باشد، به ویژه در اجرای این دو رسالت؛ هم تبیین کننده ‌ی وحی الهی باشد (قرآن و معارف الهی)، و هم بتواند جامعه اسلامی را به مانند رسول خدا صلی الله علیه و آله بر اساس آموزه ‌های وحیانی و نه نفسانی اداره کند. صحیح ترین پاسخ به اساسی ترین نیاز«غدیر» پاسخ به این نیاز اساسی و جدی جامعه ‌ی بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله تا قیامت بود. در آن روز کسی از جانب خدا - و نه مردم و نه حتی رسول خدا صلی الله علیه و آله - برگزیده و به مردم معرفی شد که شبیه ترین به رسول خدا صلی الله علیه و آله و به منزله ‌ی خود حضرت بود.بی ‌تردید اگر کسی در امت اسلامی یافت می ‌شد که در این ویژگی ‌ها برتر از آن حضرت بود؛ دست او در دستان پیغمبر صلی الله علیه و آله قرار می ‌گرفت و به مردم معرفی می ‌شد؛ اما شایسته ‌تر از امام علی علیه السلام وجود نداشت. این را هم شیعه نوشته است هم سنی.بنابراین غدیر یعنی تداوم راه پیغمبر صلی الله علیه و آله و بهره ‌مندی جامعه از برکات علمی و اجرایی وحیانی، و بی ‌اعتنایی به آن (آنگونه که در سقیفه رخ داد) یعنی محروم کردن امت اسلامی از این برکات حیاتی. قرآنِ نوشته بر پوست در کنار مرجعیت علمی و عملیامت اسلامی نیازمند به غدیر است و باید دل و جان ببندد به «حدیث ثقلین» که قرآن و اهل بیت وحی علیهم السلام را به هم پیوند زده است. با غدیر است که کشتی دین، ناخدایی شایسته می ‌یابد که می ‌تواند کشتی نشستگان را سلامت به ساحل نجات برساند.غدیر به ما می ‌آموزد که دین باید متولی ‌ایی داشته باشد دانشمند، که توان پاسخگویی به هر نوع سوالی را داشته باشد و سوالی را بی ‌جواب نگذارد، و هم مدیر که قدرت سامان بخشیدن به نظام سیاسی اجتماعی جامعه در او باشد.بی توجهی به غدیر هم سبب رواج بافته ‌های ذهنی در حوزه ‌ی دین و مدیریت جامعه بر اساس گرایشهای نفسانی است. همان که سبب اختلاف و آتش افروزی در میان مسلمانان می ‌شود و مهمترین عامل عقب ماندگی آنها در طول تاریخ است.چون درِ خانه ‌ی اهل بیت علیهم السلام را بر روی عموم مسلمانان بستند و امت اسلامی را از مرجعیت علمی و مدیریت عملی آنها محروم ساختند؛ قرآنِ نوشته بر پوست و کاغذ هم نتوانست رسالت خود را ادا کند و شد همان که امروز در جهان اسلام می ‌بینیم.اما اگر به مانند آن گروه اندک (شیعیان) عمل می ‌کردند که دست از خانه ‌ی وحی بر نداشتند و با تمام تلخی ‌ها که در کامشان کردند اصرار بر پیروی از قرآن و اهل بیت علیهم السلام ورزیدند، اوضاع بسیار بهتر از امروز می ‌شد.نمونه ‌ی کوچک آن، آتشی است که در سال 1388 در این کشور به پا شد. با اینکه قانون مکتوب وجود داشت؛ اما به اعتراف دوست و دشمن اگر نبود ولایت فقیه که ادامه راه غدیر است فاجعه ‌ای رخ می ‌داد که صد رحمت به عراق و شام.کلیدی ترین اثر غدیرکلیدی ترین اثر غدیر در سبک زندگی اسلامی، سامان بخشیدن علمی و عملی به جامعه اسلامی بر اساس آموزه های وحیانی و دور داشتن نظام اسلامی از گرایشهای نفسانی است. بی توجهی به غدیر هم سبب رواج بافته ‌های ذهنی در حوزه ‌ی دین و مدیریت جامعه بر اساس گرایشهای نفسانی است. همان که سبب اختلاف و آتش افروزی در میان مسلمانان می ‌شود و مهمترین عامل عقب ماندگی آنها در طول تاریخ است. پی نوشت:1)  این سخنی است که اولین بار، خلیفه دوم بر زبان راند. ر.ک به صحیح بخاری ح 3052، 3168، 4431 و صحیح مسلم، ح20، 1637.2)  در دو روایت که اهل سنت نقل کردهآ‌اند ابوبکر (اولین کسی که بر مسند خلافت رسول خدا (ص) تکیه زد) و نیز عمر(خلیفهآ‌ی بعد از او)، معنای واژه ی قرآنی «أبّا» را نمیآ‌دانستند (الدر المنثور فی تفسیر المأثور 6/317) تا چه رسد به احاطه علمی به معارف گسترده و عمیق قرآن کریم.درست است که بسیارى از دانشمندان اهل سنت از این دو حدیث نتیجه گرفته‏اند که هیچکس نباید در مورد مسائلى که آگاه نیست، مخصوصا در کتاب اللَّه، سخنى بگوید، ولى بالآخره جاى این سوال باقى است که چگونه کسى که به عنوان پیشوا و خلیفه مسلمین مى‏خواهد حکومت کند از مفهوم لغتى که در متن قرآن مجید آمده و چندان پیچیدگى ندارد آگاه نباشد؟ اینها همه دلیل بر این است که باید در هر عصر و زمان رهبرى الهى در میان مردم بوده باشد که از تمام مسائل شرع آگاه و از هر اشتباه و خطایى مصون و معصوم باشد. تفسیر نمونه، 26/1523)  نحل/444)  نساء/595)  «الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ» بقره/1856)  «مَا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ إِلَّا لِتُبَین لهمُ الَّذِى اخْتَلَفُواْ فِیهِ» نحل/647)  با استناد به آیه ‌ی مباهله (آل عمران/61) ثابت می ‌شود امیرمومنان علیه السلام به منزله ‌ی جان پیغمبر صلی الله علیه و آله است.8)  ر.ک به کتاب «افضلیة الامام علی علیه السلام علی الصحابة»، انتشارات مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام.  بر گرفته از سایت تبیان

غدیر خم 1392

هان! ای مردمان! علی را برتر بدانید، که او برترین انسان از زن و مرد بعد از من است.... هرکه با او بستیزد و بر ولایتش گردن ننهد نفرین و خشم من بر او باد. (خطبه ی غدیریه)روز مـحـشــر پـرسـیـد ز مـن رب جـلــــــــیگفت تو غـرق گنـاهی؟ گفتمش یـا رب بلیگفت پس آتش نمیـگیرد چـرا جـسم و تنـتگفتمش چون حـک نمودم روی قلبم یا علیبسم الله الرحمن الرحیم بخش اول  ستایش خداى را سزاست که در یگانگى اش بلند مرتبه و در تنهایى اش به آفریدگان نزدیک است؛ سلطنتش پرجلال و در ارکان آفرینشش بزرگ است. بر همه چیز احاطه دارد بى آن که مکان گیرد و جابه جا شود و بر تمامى آفریدگان به قدرت و برهان خود چیره است. همواره ستوده بوده و خواهد بود و مجد و بزرگى او را پایانى نیست. آغاز و انجام از او و برگشت تمامى امور به سوى اوست. اوست آفریننده ى آسمان ها و گستراننده ى زمین ها و حکمران آن ها. دور و منزّه از خصایص آفریده هاست و در منزّه بودن خود نیز، از تقدیس همگان برتر. هموست پروردگار فرشتگان و روح؛ افزونى بخش بر آفریدگان و بخشنده ى بر همه ى موجودات است. به نیم نگاهى دیده ها را ببیند و دیده ها هرگز او را نبینند. کریم و بردبار و شکیباست. رحمتش جهان شمول و عطایش منّت گذار. در انتقام و کیفر سزاواران عذاب، بى شتاب است. بر نهان ها آگاه و بر درون ها دانا، پوشیده ها بر او آشکار و پنهان ها بر او روشن است. بر هر هستى فراگیر و چیره، نیروى آفریدگان از او و توانایى بر هر پدیده ویژه ى اوست. او را همانندى نیست. در تاریکستان لاشَى ء، او هستى بخش هر هستى است؛ جاودانه و زنده و عدل گستر. خداوندى جز او نباشد و اوست ارجمند و حکیم. دیده ها را بر او راهى نیست و اوست که دیده ها را دریابد و اوست بر پنهانى ها آگاه و بر کارها دانا. از دیدن، کسى وصفش را نیابد و بر چگونگى او، از نهان و آشکار دست نیازد؛ مگر او  - عزّوجلّ - راه نماید و خود بشناساند. گواهى مى دهم که او اللَّه است؛ همو که تنزّهش سراسر روزگاران را فراگرفته و پرتواش ابدیّت را شامل است. فرمانش را بى مشاور اجرا کند و تقدیرش را بى شریک امضاء و هستى را بى یاور سامان دهد. صورت آفرینش او را  الگویى نبوده؛ آفریدگان را بدون یاور و سختى و حیله، هستى بخشیده است. جهان با ایجاد او موجود و با آفرینش او پدیدار شده است. پس اوست اللَّه و معبودى جز او نیست؛ همو که صُنعش استوار و ساختمان آفرینشش زیباست. دادگرى که ستم روا نمى دارد و بخشنده ترینى که کارها به او بازمى گردد و گواهى مى دهم او اللَّه است که هر هستى در برابر بزرگى اش فروتن و در مقابل ارجمندى اش رام و به توانایى اش تسلیم و به هیبتش خاضع است. پادشاه هستى ها و چرخاننده ى سپهرها و رام کننده ى آفتاب و ماه که هریک تا اَجَل معیّن جریان یابند. او پرده ى شب را به روز و پرده ى روز را به شب بپیچد (زمر / 5) که شتابان در پى روز است (اعراف / 54) هم او شکننده ى هر ستمگر باطل گرا و نابودکننده ى هر شیطان سرکش است. نه او را ناسازى باشد و نه برایش مانندى و انبازى. یکتا و بى نیاز، نه زاده و نه زاییده شده و او را همتایى نبوده. (اخلاص / 4 - 3) خداوند یگانه و پروردگار بزرگوار است. بخواهد و به انجام رساند؛ اراده کند و حکم نماید؛ بداند و بشمارد؛ بمیراند و زنده کند؛ نیازمند و بى نیاز گرداند؛ بخنداند و بگریاند؛ نزدیک آورد و دور برد؛ بازدارد و عطا کند. اوراست پادشاهى و ستایش. به دست تواناى اوست تمام نیکى و هموست بر هر چیز توانا. شب را در روز و روز را در شب فرو برد. (حدید / 6) جز او خداوندى نباشد؛ گران قدر و آمرزنده؛ پذیرنده ى دعا و افزاینده ى عطا؛ بر شمارنده ى نَفَس ها و پروردگار پرى و انسان. چیزى بر او مشکل ننماید. فریادِ فریادکنندگان، او را آزرده نکند و اصرارِ اصرارکنندگان، او را به ستوه نیاورد. نیکوکاران را نگاهدار و رستگاران را یار، مؤمنان را صاحب اختیار و جهانیان را پروردگار است؛ همو که در همه ى احوال، سزاوار سپاس و ستایش آفریدگان است. او را ستایش فراوان و سپاس جاودانه مى گویم در شادى و رنج و آسایش و سختى و به او و فرشتگان و نبشته ها و فرستاده هایش ایمان داشته. فرمان او را گردن مى گذارم و اطاعت مى کنم و به سوى هر آن چه مایه ى خشنودى اوست، مى شتابم و به حکم و فرمان او تسلیم؛ چرا که به فرمان برى او، شایق و از کیفر او، ترسانم؛ زیرا او خدایى است که کسى از مکرش در امان نبوده و از ستمش ترسان نباشد (زیرا او را ستمى نیست).   روابط عمومی فاطمیه (س) ومهدیه (عج)  آمل-بربری خیل